Wyjątkowa jaskinia w Mechowie

Mechowo to wieś leżąca przy drodze nr 216 na skraju Puszczy Darżlubskiej. Znajduje się  w niej jedyna w Polsce jaskinia sufozyjna, powstała na skutek wymywania przez wodę ziaren piasku ze skał osadowych. Grotę Mechowską odkryto w 1818 roku, a w 1908 władze pruskie ustanowiły ją pomnikiem natury.

Grota była wielokrotnie zasypywana i odsypywana. Dziś ciągle jej strop grozi zawaleniem, gdyż piasek wciąż się osypuje - dlatego zwiedzać można tylko część jaskini. Jest to najkrótsza podziemna trasa turystyczna, przejście nią zajmuje zaledwie kilka minut. Grota stanowi rezerwat geologiczny. Powstała w obrębie wzgórza morenowego. W jej wnętrzu przy wyjściach utworzyły się słupy podtrzymujące sklepienie, a także malownicze stalaktyty i polewy. Na ścianach i stropie znajdują się nacieki kalcytowe – najbardziej znanym jest  tzw. krwawiące serce mieniące się różnymi kolorami. Niestety, ta część jaskini nie jest dostępna dla turystów. Grotą Mechowską nazwano kilka jaskiń połączonych ze sobą. Turyści mogą wejść jednym z dwu wejść wśród malowniczych słupów do głównej Sali.

Dzisiaj jest to jaskinia turystyczna z oświetleniem elektrycznym. Podlega ochronie, gdyż ciągle ulega degradacji. Grota wraz z najbliższym terenem stanowi rezerwat. Według legendy Grota Mechowska powstała dzięki zakonnikom z klasztoru w Mechowie, którzy chcieli wykopać tunel, by spotykać się w nim z zakonnicami z Żarnowca. Podczas pracy spotkał ich Lodowy Duch, który zgasił im świece, a zakonnicy nie ukończyli swego dzieła. W Mechowie jednak nie było klasztoru (a przynajmniej nic o nim nie wiadomo), a przy wejściu rzeczywiście gasną świeczki. Ponoć to działanie diabła, którego sprowadzili tam zakonnicy, ale by się przed nim ustrzec wystarczy pogłaskać po głowie Jaskiniowego Niedźwiadka, rzeźbę równie tajemniczą jak cała ta legenda.

Fotografia: Wikipedia,
Licencja:  Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 2.5